Keihard ben ik deze week aan het werk met al mijn superleuke klanten, mijn netwerk en mijn producten. Heel druk ben ik bezig om van ‘De Carrière Droomreis’ het beste loopbaan traject ooit te maken. Gericht op de arbeidsmarkt van deze tijd. Geen suffe standaard netwerkgesprekken of saaie cv’s of brieven, maar aan de slag met wat jou uniek maakt. Hier word ik zo blij van. Dit is zo anders dan anders, dat ik eigenlijk niet kan wachten tot het af is.
Dus afspraken, training uitdenken en bewerken, website teksten schrijven, marketing uitwerken. Testen, verbeteren enz enz.
In deze mood stapte ik afgelopen dinsdag in de auto op weg naar een bijeenkomst met andere professionals. Podcast luistern in de auto, alles voelde fijn. Ik had zin in de afspraak.
Tot ik door een tunnel in Zuid-Holland reed en met een vaartje van 80 km per uur er naast mij een auto remde en de vrachtauto die daarachter reed er met volle vaart inreed. Wat er daarna nog gebeurde bij het ongeluk heb ik niet meer meegemaakt omdat je niet anders kan dan doorrijden.
Maar wat het met me deed was dat ik echt enorm schok en me realiseerde dat alles in fractie van een seconde voorbij kan zijn. Wat als de auto niet had geremd maar uitgeweken was naar de baan waar ik zelf reed.
Dit overkomt dagelijks heel veel mensen. Er zijn nl heel veel ongelukken de laatste tijd. Echt bizar als je je realiseert hoe we met z’n allen soms op een heel dun randje balanceren.
De hele week ben ik hier een beetje van ontdaan. Keihard werken is leuk maar leef ook het leven. Ik besloot het wat rustiger aan te doen. Gewoon ook even genieten en even niet keihard werken.
Dat wens ik jou ook. Geniet van het leven en van de lieve mensen om je heen.
lieve groet,
Jacqueline